Niet alle Duitsers kunnen in München wonen, maar een groot deel zou het maar wat graag willen. De mensen zijn er beter gekleed, de auto’s een tikkie meer upscale en het design net wat gepolijster dan in Berlijn. Geen wonder dat München de geheime hoofdstad van Duitsland wordt genoemd.
De hoofdstad van Beieren is gezegend met eeuwenoude biertradities en honderden biertuinen en -hallen, toparchitectuur en levendige winkelstraten. Als bezoeker kun je urenlang cultuursnuiven in de musea van het Kunstareal of heerlijk mensenkijken in de Englischer Garten, het grootste stadspark van Europa.
Van dirndljurken en lederhosen zijn weliswaar eigentijdse modelletjes beschikbaar, voor Beierse fashionista’s zijn ze nog steeds een no go. Zij shoppen in de Fünf Höfe. Deze vijf hofjes waren ooit onderdeel van een saai bankgebouw dat dankzij de bemoeienis van het Zwitserse architectenduo Herzog & De Meuron veranderde in een winkelwalhalla vol topdesign. De zestig boetiekjes verkopen onder meer kleding, serviesgoed, kunst en literatuur. Natuurlijk zijn er ook restaurant en koffietentjes.
Herzog & De Meuron is ook verantwoordelijk voor de Allianz Arena die tussen vliegveld en centrum als herkenningspunt van modern München fungeert. Dit voetbalstadion heeft van buiten een kussenachtige structuur van plasticfolie, die afhankelijk van het team dat er speelt, van binnenuit rood of blauw kan worden verlicht.
Het bierlokaal van brouwerij Der Pschorr heeft zich toegelegd op de promotie van Beiers slowfood, waar in deze contreien natuurlijk ook bier bij hoort. Anders dan tegenwoordig gebruikelijk is, voegt men hier geen koolzuur toe aan het bier dat men serveert. Dat brengt allerlei praktische beperkingen met zich mee. Opdat het bier niet doodslaat wordt het uit kleine houten vaatjes getapt, die bovendien constant nat moeten worden gehouden, om te voorkomen dat het natuurlijk aanwezige koolzuur door de kiertjes in het hout ontsnapt. Ook moeten de glazen ijskoud en smetteloos zijn. Het resultaat van al dit perfectionisme zijn prachtige hoge glazen met een royale schuimkraag waar je een Deutschmark – het gewicht van twee euromunten – op moet kunnen laten rusten. Dankzij het bescheiden koolzuurgehalte drinkt het bier ook nog eens lekker weg. Niet te snel natuurlijk, want het moge inmiddels duidelijk zijn: langzaam is het lekkerst.
Meer typisch Beierse lekkernijen vind je in delicatessenzaak Dallmayr, een Bacchustempel vol smakelijk opgestelde kazen en vleeswaren, wanden vol luxe marmelades en piramides van snoepgoed. Midden in de zaak staat een fontein vol rivierkreeften.
Restaurant Tantris, in het noorden van Schwabing, is bekend in heel Duitsland. Initiatiefnemer Fritz Eichbauer heeft ooit gezegd: “Met het geld dat we aan Tantris hebben besteed hadden we een kasteel kunnen kopen. Maar waar zouden we hebben gegeten?” Twee Michelinsterren en bijna een halve eeuw jaar verder staat het restaurant nog steeds op eenzame hoogte, niet alleen in München, maar in heel Duitsland. Wie er op een van de 125 stoelen wil aanschuiven, doet er goed aan enkele weken tevoren te reserveren. Het rode seventiesinterieur met Aziatische sculpturen is sinds de opening niet veranderd en daardoor nu onbedoeld hip, maar de focus ligt nog altijd op het menu. De cuisine is uiteraard haute en Beiers, met dien verstande dat men er niet vergeten is dat Italië erg dichtbij is.
Wie de kunst wil afkijken van chef-kok Hans Haas, kan dat doen bij een van zijn dagcursussen, waarbij hij de bereiding van een vijfgangenmenu begeleidt.
München kan bogen op het grootste stadspark van Europa: de Englischer Garten. De naam verwijst weliswaar naar een Engelse stijl van landschapsarchitectuur die in zwang was ten tijde van de aanleg van het park, maar inmiddels omvat het ook een Japans theehuis, een Chinese toren, een Griekse Tempel en zelfs een permanente golf in het riviertje de Eisbach waar met Hawaiiaanse geestdrift op wordt gesurft.
Maar het belangrijkste is toch wel het typisch Beierse element: de oergezellige biertuin Seehaus, waar het op zonnige doordeweekse middagen lijkt alsof de hele stad er komt spijbelen. Nabije eetkraampjes verkopen geroosterde Steckerlfisch – makreel op een stokje – en daarmee is een rondje door het park pas helemaal compleet.
