Met je blik op oneindig en het zand tussen je tenen uitkijken over de oceaan: bestaat er eigenlijk iets mooiers dan strand? Van stralend wit zand in Australië tot glazen pracht in Californië: wij zochten ‘s werelds speciaalste stranden voor je uit. Pak de handdoeken maar vast in.
Alsof er een schatkist vol juwelen zó voor het oprapen ligt: bij Fort Bragg in Noord-Californië glinstert het strand je al van een afstand tegemoet. Zo sprankelend als het er tegenwoordig uitziet, was het niet altijd. Dit strand stond vroeger namelijk bekend als The Dumps en werd tot 1967 gebruikt als afvalstortplaats.
Van flessen en blikken tot afgedankte wasmachines en auto’s: alles werd vanaf de kliffen naar beneden gegooid, totdat de overheid een groot opruimprogramma startte. Metaal en grote objecten werden verwijderd; het glas bleef liggen. De golven van de Stille Oceaan deden de rest van het werk met glinsterende juweeltjes in alle kleuren van de regenboog als resultaat. Het strand is vrij toegankelijk: je kunt je er uren vermaken met rondneuzen tussen robijnrode en smaragdgroene snuisterijen en daarna picknicken op de kliffen boven het strand.
Zet je zonnebril maar vast op! Op het oogverblindende Hyams Beach bij Jervis Bay aan de oostkust van Australië vind je namelijk het witste zand ter wereld. Het stralende poederzand steekt prachtig af tegen de azuurblauwe Tasmanzee en is Instagrammateriaal bij uitstek. Relaxen kun je hier prima afwisselen met een wandeling in het naastgelegen Booderee National Park. Dit natuurgebied is van de Koori Aboriginals die er al millennia leven: de oudste archeologische vondsten gaan tot wel 20 duizend jaar terug.
Zelfs als je er met je neus bovenop staat, kijk je makkelijk over Playa del Amor heen. Dit bizarre strand ligt namelijk verscholen in een krater op een onbewoond eiland voor de westkust van Mexico. Je moet goed kunnen zwemmen of kajakken om er te komen, want het strand wordt alleen ontsloten door een nauwe tunnel vanuit de Stille Oceaan. Hoe mooi ook, helemaal natuurlijk is dit zandstrand niet.
De Marieta-eilanden werden aan het begin van de 20ste eeuw door de Mexicaanse overheid gebruikt als testgebied voor wapens en explosieven. Waarschijnlijk is het verborgen strand bij een van die ontploffingen ontstaan. Tegenwoordig vormen de eilanden een nationaal park. Je kunt er zwemmen en kajakken en dolfijnen, mantaroggen en bultruggen spotten.
Zodra de zee zich terugtrekt, ontstaat er langs de kust van Ribadeo in Galicië een indrukwekkend spektakel. Waar anders slechts een klein strookje zand zichtbaar is, rijzen tijdens eb torenhoge luchtbogen, grillige rotswanden en mysterieuze spelonken op boven het strand.
Er is niet veel fantasie voor nodig om te bedenken hoe Praia das Catedrais zijn naam verkreeg: het lijkt inderdaad alsof je door het schip van een monumentale kathedraal wandelt. Zorg er wel voor dat je geen natte voeten krijgt en keer voor hoogwater terug naar de kust!
Het is een hele mond vol, maar Amanohashidate is dan ook een bijzondere plaats. Vrij vertaald uit het Japans betekent Amanohashidate “brug naar de hemel” en inderdaad zou deze beboste zandbank niet misstaan tussen hemel en aarde. Samen met de drijvende tempelpoort van Miyajima en de pijnboomeilanden van Matsushima behoort dit idyllische strand ten noorden van Kyoto tot de drie beroemde ‘Nihon Sankei’ - de mooiste landschappen van Japan.
Volgens de traditie is de ‘brug’ het best te bewonderen met het hoofd tussen de knieën - ondersteboven dus - zodat je er een vliegende draak in ziet. Eenmaal rechtop kun je wandelen over het strand, verse vis snacken of een van de vele tempels bewonderen.
