
Er was eens een heilig eiland, dat alleen bereikbaar werd als de zee zich terugtrok… Het lijkt een zin uit een sprookjesboek, maar Mont Saint-Michel is 100% echt. De als een fata morgana uit de oceaan oprijzende rots heeft nog altijd een magische aantrekkingskracht op reizigers uit de hele wereld.

Verzwolgen door de zee
De Eiffeltoren is het bekendst, maar ook Mont Saint-Michel is een van de markantste blikvangers van Frankrijk. Het eilandje ligt voor de Normandische kust op zo’n 3,5 uur rijden vanaf Parijs. Oorspronkelijk was Mont Saint-Michel een getijdeneiland dat alleen bij eb over land bereikbaar was. Tot 1879 was het bij vloed dan ook totaal van de buitenwereld afgesloten. In dat jaar werd een toegangsdijk aangelegd waarover men, zonder natte voeten te krijgen, het eiland kon bereiken.


De dijk bleek echter voor verzanding van de baai bij het eiland te zorgen en is daarom een paar jaar geleden vervangen door een fonkelnieuwe brug. Het eiland is nu nog steeds dag en nacht toegankelijk. Behalve bij springvloed. Dan wordt Mont Saint-Michel weer even die voormalige mysterieuze verschijning: een bewoonde rots volledig omringd door zee.


Terug in de tijd
Via de brug loop je van het heden naar het verleden, naar de middeleeuwen om precies te zijn. Het merendeel van de gebouwen op Mont Saint-Michel, waaronder het kloostercomplex, stamt uit de periode van 1300 tot 1500 na Christus. De abdij draagt niet voor niets de bijnaam La Merveille (Het Wonder): het is een van de meest indrukwekkende gotische gebouwen ter wereld. Het fundament van dit complex werd gelegd in 708 na Christus. Het eiland was toen bij vloed volledig omsloten door de zee.
De zee weerhield de Fransen er niet van om het kloostercomplex over een periode van 1300 jaar nog groter, mooier en sterker te maken.


Dat weerhield de Fransen er echter niet van om het kloostercomplex over een periode van 1300 jaar nog groter, mooier en sterker te maken. Ze bouwden vestingmuren en wachttorens en maakten van Mont Saint-Michel de imposante verschijning die het nu is.
Verbrand door een engel
Mont Saint-Michel is omgeven met legenden. De bekendste daarvan wijdt het ontstaan aan aartsengel Michaël die de bisschop van Avranche, de heilige Aubert, in een visioen beval bovenop de berg een kerk in zijn naam te bouwen. Aubert negeerde het visioen tweemaal, omdat het volgens hem maar een droom was. Daar dacht de aartsengel anders over.
Terwijl Aubert sliep brandde hij met zijn vinger een gat in diens schedel en herhaalde het bevel. Aubert werd wakker, voelde aan zijn pijnlijke hoofd en besefte dat het visioen geen droom was. Hij nam het serieus, bouwde een kerk en wijdde het gebouw aan zijn opdrachtgever: aartsengel Michaël. Mont Saint-Michel – en daarmee een nieuw bedevaartsoord – was geboren.

Neem ook een kijkje in La Merveille, de abdij die bekendstaat als wonder van middeleeuwse architectuur. Mont Saint-Michel laat zich het best ontdekken door er gewoon op je gemak doorheen te slenteren. Neem de tijd, over het getij hoef je je immers niet meer druk te maken.
De weg naar boven
Mont Saint-Michel bestaat uit één straat, de Grand Rue. Hij loopt langs de verdedigingsmuur en wordt omzoomd door middeleeuwse huisjes waarin vroeger boeren en vissers woonden. Volg deze straat en je komt 200 meter hoger uit bij de Grande Degré: een trap met 350 treden die leidt naar de ingang van het kloostercomplex en de aangrenzende tuin, waarin je kunt bijkomen van de beklimming.

