Het multiculturele karakter van Istanboel voert al eeuwen terug. De Grieken en Romeinen hadden er al nederzettingen. En dankzij de strategische ligging tussen twee continenten op de legendarische zijderoute bleven veel handelaren hier hangen en brachten nog meer culturele diversiteit naar de stad. Wij laten je de mooiste plekjes op beide continentale oevers zien.
Het multiculturele karakter van Istanboel voert al eeuwen terug. De Grieken en Romeinen hadden er al nederzettingen. En dankzij de strategische ligging tussen twee continenten op de legendarische zijderoute bleven veel handelaren hier hangen en brachten nog meer culturele diversiteit naar de stad.
Wij laten je de mooiste plekjes op beide continentale oevers zien.
De Hagia Sofia, de Blauwe Moskee, het Topkapipaleis en de Grote Bazaar: aan de Europese zijde van Istanboel vind je alle bekende hoogtepunten en je zult een groot deel van je tijd dan ook hier doorbrengen. Maar er is meer…
Dit is misschien wel de verrassendste bezienswaardigheid van Istanboel. Diep onder de grond kom je terecht in een ondergrondse zaal die veel wegheeft van een paleis. Twaalf rijen met in totaal 336 pilaren houden hier het plafond omhoog van wat in de zesde eeuw het waterreservoir was voor de keizers van het Byzantijnse Rijk. De feeërieke verlichting en het constante geluid van sijpelend water maken dit een magische plek.
Een wandeling over de Galatabrug met de talloze vissers brengt je naar de wijk Beyoglu waar de middeleeuwse Galatatoren over waakt. Dit is het artistieke en culturele hart van Istanboel en je vindt er dan ook veel galerieën, musea en winkels.
De drukke Istiklal Cadessi, is de hoofdader van Beyoglu maar leuker is Asmalimescit. In deze knusse straat zijn talloze restaurantjes gevestigd en het is er dan ook vooral ‘s avonds levendig. Breng ook zeker een bezoek aan de Balik Pazari, de vismarkt. Veel van de winkels hier bestaan al bijna honderd jaar en hebben een trouwe clientèle.
Het maakt niet uit welk kruid je zoekt: in de Egyptische Bazaar, beter bekend als kruidenbazaar, vind je het. De bazaar werd in de zeventiende eeuw gebouwd. Toen was het een grote apotheek waar kruidendrankjes en geneeskrachtige kruiden verkocht werden.
Tegenwoordig zijn er nog wel een aantal medicinale winkeltjes te vinden, maar het merendeel van het aanbod bestaat uit felgekleurde keukenkruiden, noten en gedroogd fruit. Ten westen van de Egyptische bazaar vind je een wirwar van straatjes die ook leuk zijn om doorheen te dwalen.
Kadıköy is de oudste wijk van Istanboel en heerlijk om een middag doorheen te dwalen. Er zijn veel historische gebouwen te zien zoals het prachtige treinstation van Haydarpasa en de Surreya Opera. Maar eigenlijk kom je hier vooral voor de gemoedelijke sfeer en de talloze barretjes en terrasjes waar je met een kop thee of ayran (typisch Turkse yoghurtdrank) het dagelijks leven aan je voorbij ziet trekken. Er is ook een dagelijkse markt die op dinsdag en vrijdag extra groot is.
Wat is er te doen aan de Aziatische kant van Istanboel? Nou, een stuk minder dan aan de Europese kant, maar dat is ook precies waarom je er naartoe wilt. Het is de kant van Istanboel waar reizigers zelden naartoe gaan. Hier is het interieur van de hamams niet afgestemd op toeristen en is de menukaart van cafés gericht op de bewoners. Voor een echte authentiek ervaring pak je dus de ferry naar de Aziatische oever. Alleen het boottochtje is al de moeite waard.
Uskudar ligt aan de oever van de Bosporus. De promenade langs het water is de uitgelezen plek om lekker te flaneren en biedt een geweldig uitzicht op de skyline van Istanboels Europese oever.
Voor een nog beter uitzicht beklim je de Camlica. Dit is de hoogste ‘berg’ van de stad. Er zijn talloze cafeetjes en restaurantjes waar je in de schaduw van eeuwenoude bomen van het panorama kunt genieten.
Achter de prachtige Mihrimah Moskee gaat een ietwat tragisch liefdesverhaal schuil.
Architect Sinan was tot over zijn oren verliefd op Mihrimah, de dochter van de Ottomaanse sultan Süleyman. Hij was echter al vijftig en getrouwd en maakte dus geen kans. Ironisch genoeg kreeg hij opdracht op een moskee met haar naam te bouwen. Het werd een ontwerp dat zijn gelijke niet kende en tot op de dag van vandaag nog altijd in originele staat verkeert.
Mihrimah betekent ‘zon en maan’ in het Perzisch. Sinan ontwierp een vrij donkere moskee met weinig ramen om de maan te symboliseren. Om zijn liefde nog meer uiting te geven bouwde de architect nóg een Mihrimah Moskee op een heuvel aan de Europese oever. Deze keer echter met een zee van ramen en licht om de zon te symboliseren. Je kunt beide moskeeën zien vanaf de Galatatoren.
