Panama heeft alles wat Costa Rica heeft, minus de drukte. In grote delen van het land is toerisme kleinschalig tot niet-bestaand en dwaal je veelal alleen over weelderige junglepaden, idyllische stranden en slaperige dorpjes. Ga mee op reis naar een kleurrijk land waar de natuurpracht lonkt.
Panama is een land met vele gezichten. Het vormt de grens tussen Noord- en Zuid-Amerika en is een culturele cocktail van Spaanse, Caribische, West-Indische en inheemse invloeden. De goedlachse bevolking, vrolijke dorpen en veelzijdige gerechten zijn al reden genoeg voor een ronkende roadtrip, maar ook de natuur is de moeite waard. Wat heet, de dichtbegroeide oerwouden, slapende vulkanen en oogstrelende stranden zijn in Panama de ware sterren van de show. Het busvervoer is goed geregeld, maar ook met een huurauto kun je prima uit de voeten.
Reizigers laten Midden-Amerikaanse steden vaak links liggen vanwege de rauwe rafelrandjes. Panama City is de uitzondering die bewijst dat ook in een metropool van 1,2 miljoen inwoners een gemoedelijke sfeer mogelijk is. Op het oog valt vooral het moderne karakter op; een spijkerbed van wolkenkrabbers domineert het straatbeeld. In het zuiden wijkt de hoogbouw echter uiteen om ruimte te maken voor de leukste buurt van de stad: Casco Viejo. Tien jaar geleden gold dit nog als een achterstandswijk waar toeristen zich beter niet kon begeven. Na een flinke opknapbeurt blinken de gietijzeren balkonnetjes en kleurrijke koloniale kerkjes als nooit tevoren. Ga zeker eten in het stokoude Café Coca Cola, dat met zijn ongepolijste sfeer en no-nonsenskeuken al sinds 1875 de gasten om de vingers windt.
Vanuit Panama City rijd je in twee uurtjes naar El Valle de Antón. Wat het stadje mist in omvang, wordt ruimschoots goedgemaakt door de wonderschone ligging. El Valle de Antón bevindt zich middenin een uitgedoofde vulkaankrater en wordt ook nog eens omlijst door een hoogpolig tropentapijt van kletsnatte nevelwouden. Waar het dorpje zelf zich uitstekend per fiets laat ontdekken, verken je de omringende jungle het best op je wandelschoenen. De meest geliefde route is de India Dormida Trail; over een bergrug die met enig inbeeldingsvermogen op de contouren van een slapend meisje lijkt. Met een beetje basisconditie loop je in 1,5 uur naar de 960 meter hoge top. Boven word je beloond met een weergaloos uitzicht over de vallei en het dorp.
We tuffen door naar Santa Catalina; een ingedut vissersdorpje aan Panama’s Pacifische kronkelkust waar het leven zich voltrekt in een aangenaam slakkengangetje. Er is geen supermarkt, geen pinautomaat en geen benzinestation. Wel vind je er gemoedelijke barretjes, fantastische golven om op te surfen en ruige, paradijselijke stranden. Het is verleidelijk om te blijven plakken in het warme zand, maar neem ook zeker de boot naar Isla Coiba. Dit bountyparadijs biedt onderdak aan zoveel flora en fauna dat het in zijn geheel is uitgeroepen tot nationaal park. In het omringende water kun je al duikend of snorkelend uitkijken naar bultruggen, potvissen, hamerhaaien, zeeschildpadden, pijlstaartroggen en zo nu en dan zelfs een verdwaalde orka.
Van de Pacifische kust naar Panama’s jungledorp nummer één: Boquete. Het dorpje zelf heeft niet veel om het lijf, maar vormt wel de ideale uitvalsbasis voor een heerlijk potje buitenspelen in de omringende nevelwouden. Je kunt hier niet alleen hiken op weelderige jungleroutes zoals de 10 kilometer lange Quetzal Trail, maar ook klimmen, raften, paardrijden en abseilen. Vanwege de vruchtbare, vulkanische grond – Boquete ligt onder de rook van de imposante Baruvulkaan – kun je hier ook veel koffieplantages bezoeken. Boquete is populair bij Amerikaanse expats en na het afgelegen Santa Catalina kun je hier je hart weer even ophalen in de vele biertuinen, bistro’s en gezellige restaurantjes. Tip van ons? De vistaco’s bij Big Daddy’s Grill zijn niet te versmaden.
Via de gifgroene Hornitovallei steken we door naar de Caribische kust. In Almirante vertrekt de watertaxi naar Isla Colón, het hoofdeiland van de Bocas del Toro. In Bocas Town hangt een typisch rastasfeertje en vind je barretjes, winkels en nachtleven. Maar zoek je een paradijselijke strandzonder de massa’s, vertrek dan naar het goudgele Bluff Beach. Er is keuze uit een handjevol kleinschalige hotels, maar daardoor heb je het strand ook grotendeels voor jezelf.
Een tripje met de lokale bus naar Playa Estrella (het zeesterrenstrand) is ook een aanrader. In de wateren van dit bountystrand vol wuivende palmbomen liggen talloze zeesterren op de bodem. Tip: ga niet in het weekend want dan is het er druk met locals en verhuizen de zeesterren naar rustiger oorden.
