Genua
Gemaakt om te dwalen
Middeleeuwse steegjes, statige paleizen, liften die je vanuit het centrum de heuvels in tillen en de Middellandse zee voor de deur: Genua is een stad als geen ander. Een sfeerreportage van deze nieuwe KLM-bestemming.
Iris van den Broek- Iris van den Broek
- Iris van den Broek
Tekst & Fotografie: Iris van den Broek
Ik ben verdwaald in Genua en vind het geweldig. De oudste middeleeuwse binnenstad van Europa (oké, na Venetië) is een labyrint van steegjes van soms nauwelijks een meter breed. Het is een doolhof gemaakt om te slenteren, te dwalen, verrast te worden en te ontdekken. Fotogeniek en donker, verrassend en soms groezelig, kleurrijk en elegant. Genua is een stad met karakter, zoveel is me na een paar uur al duidelijk.
“This city gets under your skin”
Wie ik ook spreek, iedereen vertelt vol liefde over Genua. “This city gets under your skin,” vertelt een ober, als ik op het sfeervolle Piazza delle Erba van een Italiaanse espresso geniet. Si, ik ben het met hem eens. Gek genoeg viert het toerisme nog geen hoogtij in deze havenstad en dat maakt Genua jaloersmakend authentiek. Hier geen straten vol souvenirshops en straatverkopers, maar rijen palazzo’s en restaurantjes waar vooral locals komen eten.
Prachtige paleizen
Een van de mooiste straten is de Via Garibaldi: een verzameling renaissance- en barokarchitectuur waar zelfs Florence een puntje aan kan zuigen. In de 16e eeuw werden deze “Palazzi dei Rolli” hier gebouwd door de aristocratie van Genua. Het was de taak van de rijkste families om hooggeplaatst bezoek zoals kardinalen en staatshoofden te ontvangen.
De paleizen werden opgedeeld in categorieën; hoe hoger het bezoek, hoe extravaganter het paleis dat werd uitverkoren. Deze rolli-paleizen zijn uniek voor Genua en wat mij betreft al een reden op zichzelf om deze stad met een bezoek te vereren.
Verblijf in stijl
Geheel in stijl van de rolli palazzo’s verblijf ik in het schitterende Bristol Palace, een van Genua’s mooiste hotels. In de kamers met metershoge plafonds, zware fluwelen gordijnen en gigantische kroonluchters voel je je automatisch royalty. Alfred Hitchcock was hier begin 1900 een veel geziene gast. Naar verluidt liet hij zich voor het trappenhuis in zijn film “Vertigo” inspireren door de schitterende ovaalvormige trap in de lobby, dé blikvanger van het hotel.
Vanaf het Spianata de Castelleto heb je het mooiste uitzicht op de stad. Het is me meteen duidelijk waarom dit ook wel het balkon van de stad genoemd wordt: er ontvouwt zich hier echt een 360-graden panorama.
Met de lift de heuvels in
Genua staat ook wel bekend als de verticale stad. Op meerdere plekken brengen liften en funiculares de Genuanen hoog de heuvels in. Ik laat me meevoeren in de funiculaire vanaf Piazza de Portello. Eenmaal boven valt het direct op hoe anders de sfeer is dan in het drukke centrum. Rustiger, lieflijker en met meer groen, pleintjes en tuinen.
Pesto Genovese en chocolade
Italianen houden van eten. Goed eten! En dat is ook in Genua niet anders. Een echte specialiteit uit de regio is de pesto genovese, het groene goud van Genua. Al telt een restaurantje maar vier gerechten op de kaart, je kunt ervan uitgaan dat er minstens een pesto als hoofdingrediënt heeft.
Nog zo’n typisch Genuaanse traktatie is chocolade. In een zijsteeg van een zijsteeg van een zijsteeg vind ik Romeo Viganotti, de oudste chocolatier van Genua. De winkel stamt uit 1866 en viert dit jaar zijn 150e verjaardag. Eigenaar Alessandro B en zijn zoon Eugenio maken hier op nog geheel authentieke wijze chocolade waar heel Genua voor in de rij staat.
“Met kerst staan de mensen tot ver om de hoek”
Chocolade is, hier, anders dan in het Italiaanse zuiden, populair. Een recept hebben ze bij Romeo Viganotti niet echt: “Ik doe alles op gevoel. ‘Q.B’ (quanto basta) zoals wij dat in Italië zeggen,” legt Eugenio uit. “Het betekent iets als: zoveel als nodig. Ik kijk en dan beslis ik." Hij geeft me een chocolaatje. Ik proef en knik; met zijn gevoel zit het wel goed.
Levendig Piazza De Ferrari
Als ik terugloop naar mijn hotel kom ik over het grootste plein van Genua: het altijd levendige Piazza De Ferrari. Het water van de indrukwekkende fontein glinstert in het warme avondlicht en overal genieten mensen nog even van de laatste zonnestralen. Het is een mooi beeld van een stad waar ik in korte tijd toch een beetje van ben gaan houden. Die ober had gelijk: Genua gets under your skin!
