

De Honghe Hani rijstterrassen in de Chinese provincie Yunnan tonen een fascinerende samenhang tussen de mens en zijn omgeving. De afgelopen 1300 jaar werkten de bewoners, de Hani, aan een complex kanalensysteem om voedsel te kunnen verbouwen in het ruige berglandschap van Yunnan. Sinds 2013 behoort dit spectaculaire landschap tot het Unesco Werelderfgoed.


Bekwame beeldhouwers
Ooit waren de Ailaobergen in Yunnan zo dichtbebost, dat het landschap vrijwel onbewoonbaar was. Maar de Hani trotseren nu al eeuwenlang de onherbergzame natuur. Een netwerk van kanalen leidt het koele water vanaf de toppen naar duizenden rijstterrassen die de bergcontouren omlijnen. Op sommige plaatsen tellen de terrassen wel 200 niveaus, een sprookjesachtig gezicht.

Met de seizoenen veranderen de kleurschakeringen van de rijstterrassen. Felgroen zijn de terrassen in april, als de jonge rijst net geplant is. Rood in de zomer als de rijst rijpt. ’s Winters, als de terrassen leegstaan, weerspiegelt het stilstaande water de kleur van de hemel. Om deze reden verleende de keizer van de Mingdynastie het Hanivolk al de eervolle titel ‘bekwame beeldhouwer’.
Spirituele krachten
De zon, de maan, bergen, rivieren, bossen en vuur: de Hani vereren hun natuurlijke omgeving als goden. Vanuit de waterbronnen op de bergtoppen stromen ‘spirituele krachten’ langs de rijstterrassen naar beneden, tot diep in de vallei. De terrassen zijn naast een voedselbron ook een eerbetoon aan de harmonieuze relatie tussen mens en godheid, plant en dier, individu en gemeenschap. De religieuze waarde maakt de rijstterrassen van Honghe Hani nog specialer.

Gezamenlijk kunstwerk
Water is kostbaar, want zonder kan de rijst op de terrassen niet groeien. Omdat iedereen recht heeft op evenveel, beheren de Hani de waterbronnen en kanalen van dit agrarische kunstwerk gezamenlijk. Een door het Hanivolk verkozen specialist, de laoga-laepha, is verantwoordelijk voor het onderhouden van het waternetwerk. Traditiegetrouw benutten de Hani alle aanwezige natuurlijke bronnen. Eenden, kippen en varkens zorgen met hun mest voor een vruchtbare ondergrond voor de jonge rijst. Na de oogst ploegen buffels de terrassen om voor een volgend seizoen.
